Een hart dat niet wil voelen
Ogen die niet kunnen geloven.
Hart dat niet wil voelen.
Vlam niet te kunnen doven
Gevoel niet te kunnen koelen.
Nimmer verwacht toch gebeurt.
Zij die mijn wangen heeft gekleurd.
Alleen hij kon mij verwarmen.
Dees persoon kon mij zetten in vuur ende vlam.
Doch door haar te omarmen.
Was het waar ik achter kwam.
Oh Amor, gij zijt zo wreed.
Dat gij mijn gevoelens spleet.
Weet niet wat mij staat te doen.
Mijne hart koelen en ommuuren?
Of smachten naar een zoen?
Wachten zal ik, jaren, maanden, dagen, uren.
Totdat mijn hart weder is bevroren.
En alleen hij mijn weer kan bekoren.
17 maart 2002
Reacties op dit gedicht
| Caroline Maas: | Donderdag, maart 21, 2002 18:05 |
| Wauw, heftig... Mooi geschreven! Liefs, Caroline |
|
| CJ: | Maandag, maart 18, 2002 18:23 |
| To wait an hour is long, if love fails at the end. To wait eternity is short, when your true love awaits. Succes met wachten dan maar, Judith |
|
| Hanneke Eirinn: | Maandag, maart 18, 2002 16:07 |
| mooi :) | |
| Sheena: | Zondag, maart 17, 2002 21:24 |
| *zucht* ..... duimt voor je .. Sheen |
|
| sammy de zutter: | Zondag, maart 17, 2002 20:30 |
| Tja de kracht van cupidos pijlen he brengen zowel smart als geluk teweeg of combinatie van :) Groetjes Sammeke. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ron de Leeuw, Cave Canem |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||