Verlamd door de dood
Tranen druppen
Op mijn versteende handen
Emotieloos staren jouw ogen
Leeg, naar een punt in de verte
Allebei zwijgend, allebei bang
Smekend mompelend,
allebei 'kom hier, we hebben je nodig'
Zittend naast elkaar, dezelfde pijn
Maar toch het angstige gevoel
Helemaal alleen te zijn
Zwijgend horen we allebei
Jouw prachtige stem
Die verteld, 'ga door, leef'
Samen willend, naar die woorden te luisteren
Maar toch, versteend blijven zittend
Allebei dezelfde gedachte:
Zie ons dan
nog steeds hier zitten
Bang om elkaar te troosten
Nog steeds in de rouw
Verlamd door jouw dood
Op mijn versteende handen
Emotieloos staren jouw ogen
Leeg, naar een punt in de verte
Allebei zwijgend, allebei bang
Smekend mompelend,
allebei 'kom hier, we hebben je nodig'
Zittend naast elkaar, dezelfde pijn
Maar toch het angstige gevoel
Helemaal alleen te zijn
Zwijgend horen we allebei
Jouw prachtige stem
Die verteld, 'ga door, leef'
Samen willend, naar die woorden te luisteren
Maar toch, versteend blijven zittend
Allebei dezelfde gedachte:
Zie ons dan
nog steeds hier zitten
Bang om elkaar te troosten
Nog steeds in de rouw
Verlamd door jouw dood
Reacties op dit gedicht
| CBR: | Woensdag, november 05, 2008 17:45 |
| Brr kippenvel. Sterkte! liefs cbr |
|
| Elenore De Groote: | Zaterdag, juni 28, 2008 15:07 |
| Sterkte. Heel mooi gebracht. Respect. De afstand, de verstikkende kilte is voelbaar, met een verlangen naar meer, herleven, herbronnen. Elenore xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: Otsuku | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||