Hier zit ik weer..
zitten op mijn stoel..
starend uit het raam..
niet wetend..
hoe ik me moet voelen..
het verkeer in mijn hoofd..
raast en raast..
Gemengde gevoelens..
soms heb ik er geen zin meer in..
de ruzies verstikken me..
vergelijkend met vroeger..
afvragend of ik niet gewoon..
moet stoppen ermee..
Het is moeilijk..
mijn hart houdt van je..
zonder jou..
voel ik me zo nutteloos..
en ik weet het..
ik kan niet zonder jou..
Een omleiding..
brengt me naar de egoïsme..
van het weg zijn..
van alles om me heen..
het in de steek laten..
van iedereen die van me houdt..
het aantal..
voelt zo erg verminderd..
Maar niets is wat het lijkt..
waarom voelt het dan wel zo..
en hier zit ik weer..
op mijn stoel in het midden..
van de lege eenzame kamer..
starend uit mijn raam..
verwikkeld in ruzies..
met mijn gedachte.