Levenslied
Op de kruiswegen van harten
het mijne
en het jouwe misschien
bij de dromende dageraad
de vlucht van de zonnevogel
in de bedding van hoop
prevel ik woorden
zing ik mijn lied
En even, heel even
zal de stilte oplichten
vreugde baren
het eeuwige niets
iets worden
het mijne
en het jouwe misschien
bij de dromende dageraad
de vlucht van de zonnevogel
in de bedding van hoop
prevel ik woorden
zing ik mijn lied
En even, heel even
zal de stilte oplichten
vreugde baren
het eeuwige niets
iets worden
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, mei 24, 2008 09:22 |
| Mooi jouw ''lied''; ik ''beluisterde'' het graag. Groetjes vanuit een zonnig Italië, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||