De hoofdrol
De hoofdrol
Je speelt de hoofdrol in mijn dromen
en schittert heel de film maar door
de bijrol heb ik ingenomen
ik ben een trieste metafoor
al wat je speelt heeft glans en luister
mijn aandeel maakt alleen maar moe
mijn stem is slechts een stil gefluister
en met ontroering kijk ik toe
er moet voor mij geen eind aan komen
al is mijn schaduw heel erg vaag
ik krijg een plaats, een onderkomen
als ik me heel dicht bij je waag
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Dinsdag, maart 19, 2002 07:27 |
| Wow, dit is echt wel heel knap geshcreven. Hierbij voel ik de romantiek van een goede film. Groetjes. |
|
| Nimf: | Maandag, maart 18, 2002 20:14 |
| WAAAAAAAuw | |
| Driegeetjes: | Maandag, maart 18, 2002 16:20 |
| Die is héééééé'l 'móóóóóóíííí!!! En dat is nog hééééél zacht uitgedrukt.... DrieGeetjes |
|
| Laurens Windig: | Maandag, maart 18, 2002 13:59 |
| Dit is voor mij het topgedicht van de geheeeeele dag! (samen dan met het minstreel lied van Rudi) | |
| lejaeghere rudi: | Maandag, maart 18, 2002 13:02 |
| Prachtig, Waterval. Mooie beelden maar zeker géén trieste metafoor. Er spreekt zoveel sterkte uit dit gedicht. Groetjes, Rudi. | |
| Sheena: | Maandag, maart 18, 2002 02:28 |
| wow, indrukwekkend ...... een heel stille Sheen |
|
| Caroline Maas: | Maandag, maart 18, 2002 01:33 |
| Ik vind dit een mooi gedicht, maar ik krijg er wel een... Vreemd gevoel bij. Weet niet zo goed wat het zegt... Liefs, Caroline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||