Relatief
Het verdriet waarin je verdrinkt
het gevoel dat je zinkt
De mensen waar je kwaad op bent
het gevoel dat niemand je echt kent
De drukte op je werk
je voelt je eerder slap dan sterk
De eenzaamheid die overhand neemt
het gevoel dat alles van je is vervreemd
De zoektocht naar liefde en geluk
je werk, je school, zo ontzettend druk
De pijn in je hart lijkt zo groot
en dan opeens is je oma dood....
En lijkt alles zo relatief
want zij is dood, wat alles verhief
Al je problemen lijken ineens zo niet
want je oma is dood, en je hebt verdriet
Zoals je dat nog nooit hebt gekend
alsof je ineens iemand anders bent
Leer je dat als zoiets gebeurt....
je hart pas echt verscheurt
het gevoel dat je zinkt
De mensen waar je kwaad op bent
het gevoel dat niemand je echt kent
De drukte op je werk
je voelt je eerder slap dan sterk
De eenzaamheid die overhand neemt
het gevoel dat alles van je is vervreemd
De zoektocht naar liefde en geluk
je werk, je school, zo ontzettend druk
De pijn in je hart lijkt zo groot
en dan opeens is je oma dood....
En lijkt alles zo relatief
want zij is dood, wat alles verhief
Al je problemen lijken ineens zo niet
want je oma is dood, en je hebt verdriet
Zoals je dat nog nooit hebt gekend
alsof je ineens iemand anders bent
Leer je dat als zoiets gebeurt....
je hart pas echt verscheurt
Reacties op dit gedicht
| ilona: | Dinsdag, oktober 17, 2000 08:14 |
| juist meid......dan is het vaak te laat.....mensen beseffen pas als hen het lot overkomt.....helaas het is niet anders..ik deel je verdriet...ik weet hoe het voelt... liefs ilona | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sandra B | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||