Uitdaging: Haar houten ziel
~Haar houten ziel~
Laatst had ik de schrik
van mijn leven;
haar ziel werd mij getoond.
Het was gemaakt
van rottend hout.
Ik schrok hevig
en liep weg.
En dat veroorzaakte
een schuldgevoel.
Had ik haar nou
maar geholpen.
Waarschijnlijk was ik
één van de weinigen
die haar zó had gezien.
Maar:
Ik schrok hevig
en liep weg.
En dat veroorzaakte
een schuldgevoel.
De dingen vielen op hun plaats:
zij uitte haar pijn
door mij pijn te doen.
En nu heb ik haar ziel
verder laten rotten...
En toen:
liep ik
naar haar terug.
En heb haar ziel
geprobeerd te redden.
Laatst had ik de schrik
van mijn leven;
haar ziel werd mij getoond.
Het was gemaakt
van rottend hout.
Ik schrok hevig
en liep weg.
En dat veroorzaakte
een schuldgevoel.
Had ik haar nou
maar geholpen.
Waarschijnlijk was ik
één van de weinigen
die haar zó had gezien.
Maar:
Ik schrok hevig
en liep weg.
En dat veroorzaakte
een schuldgevoel.
De dingen vielen op hun plaats:
zij uitte haar pijn
door mij pijn te doen.
En nu heb ik haar ziel
verder laten rotten...
En toen:
liep ik
naar haar terug.
En heb haar ziel
geprobeerd te redden.
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Maandag, mei 26, 2008 16:44 |
| :P | |
| Ylaide: | Zondag, mei 25, 2008 20:55 |
| Ik ben het met MoonSpell eens. Denk aan de spreuk in ons engels lokaal: You never fail, untill you stop trying. Liefs |
|
| hadassah: | Zondag, mei 25, 2008 18:24 |
| De juiste instelling | |
| MoonSpell: | Zondag, mei 25, 2008 16:31 |
| Zolang je nog probeert kan het goedkomen.. Geef niet op.. Mooi gedicht, liefs mij. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Allysson | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||