Brief...
Brief…
en in je laatste brief schreef je
dat ik al de mooie momenten miste,
de kinderen hun verjaardag
hoe blij ze waren met goede punten op school
en dat Estelle tijdens paardrijden de beste van haar klas was
dat je moeder het maar niets vond dat ik zo lang wegbleef
je vader zei dat ze zich daar niet mee moest bemoeien
maar dat je in zijn ogen zag dat hij haar gelijk gaf
er weer eens geen sneeuw gevallen was met Kerstmis
en jij het opnieuw zwaar te verduren kreeg als je de beelden zag
terwijl die kleuter op mijn arm
nog veel te klein was om te begrijpen waarom ik zijn vader
doodgeschoten had…
esteban 26/05/2008
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Dinsdag, mei 27, 2008 21:51 |
| Zo droef maar oh zo mooi geschreven, het is zo pijnlijk alleen het lezen al. Liefs van Marousia | |
| Free@Bird: | Dinsdag, mei 27, 2008 21:51 |
| de laatste strofe komt als een messteek aan indrukwekkend:) liefs, kerima |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, mei 27, 2008 18:52 |
| erg mooi geschreven Esteban ook al slaat de laatste strofe een krater van stilte, van pijn, van zoveel meer... liefs kerima ellouise |
|
| Lily May Parker: | Dinsdag, mei 27, 2008 08:33 |
| Lieve Esteban1, ik vind dit gedichtje droefmooi en erg goed in vorm gebracht... kus Lily May xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||