Aan tafel
Ik zie u naakt aan tafel
waar een rouwkaart ligt van ma
de schilderingen verbleken
wanneer u opstaat
Tekent u honger op het vat
of danst men verder
het leven is geen boterham
waar de korsten van verwijderd worden
Men smikkelt en kauwt
de onverteerbare dingen
ik zie u naakt aan tafel
en schuif een aantal stoelen
Een plekje verder
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, mei 28, 2008 14:25 |
| Wow zeer diepgaand gedicht dat raakt! Lieve groet..knuff Dicky |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, mei 28, 2008 11:21 |
| erg mooi Wijnand.'' ik zie u naakt aan tafel''...diepgaand mooi! liefs kerima ellouise |
|
| _Lieverdje_: | Woensdag, mei 28, 2008 01:07 |
| mooie poezie liefs |
|
| switi lobi: | Woensdag, mei 28, 2008 00:37 |
| Wat weer een diepe ondertoon... prachtig Wijnand! Liefs, switi lobi |
|
| Windwhisper: | Woensdag, mei 28, 2008 00:23 |
| indrukwekkend Wijnand, je schept een beeld..voor ogen lieve groet Cobie slaap lekker |
|
| ela: | Woensdag, mei 28, 2008 00:18 |
| Wat je ziet kan evengoed een illusie zijn. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||