ze zaten allebei vast
als kraaien in een mast
de twee jongens hadden zich tijdens het spel
verstoppertje verstopt in een ijskoude hel
de diepvries kon enkel geopend worden langs de buitenkant
voor de jongens was het dus niet plezant
toen ze hun vriendinnetje hoorde stoppen
ik ga naar huis mijn moeder heeft me geroepen

de jongens hadden hun keel opengezet
maar niemand had op dat geluid gelet
jonathan kende de diepvries uit zijn vaders zaak
hij had zelfs nog geholpen tijdens de maak
wat ze ook probeerden
hoe graag ze het ook maar wouden
de diepvries was langs de binnenkant niet te openen
wat al hun pogingen snel liet ophouden

ze waren beter om nu alles op te slaan van hun energie
een volwassene kon 45 minuten in de diepvries blijven
en zou dan zijn spieren niet meer voelen
dus zouden zij als knapen
waarschijnlijk sneller inslapen
de helft van 45 is ongeveer 22
zoveel minuten hadden ze nog
en er waren al 15 minuten voorbij

eldert had tegen de muur geleund met zijn oren
en was er nu tegenaan gevroren
wat had eldert toch een pech
nu kon hij zeker niet meer weg

maar jonathan had meer geluk
want hij herinnerde zich een truc
die zijn grootvader hem geleerd had toen hij nog leefde
een weetje uit zijn jaren in het leger

jonathan nam de melkfles achter zich
en was even druk bezig
maar hij kon niet veel voorbereiding benutten
ze hadden nog 4 minuten
kans op overleving

terwijl hij niet op elderts geschreeuw lette en zweeg
goot hij de inhoud van de melkfles leeg
hij nam het zakje knikkers dat hij overal mee naartoe nam
en wikkelde ze in wat schijfjes ham

hij voelde zijn spieren verslappen en ineentrekken
hij had moeite om zijn benen nog te strekken
maar hij mocht niet opgeven
hij moest verder gaan omwille van zijn leven

nu moest hij het koelsysteem zien open te krijgen
daarvoor had hij iets nodig om te snijden
hij riep naar eldert geef me je zakmes snel
eldert zei ik voel niets meer in mijn vel
het zit in 1 van mijn jaszakken
je zult het zelf moeten pakken

zo verloren ze weer wat tijd
om te vechten voor hun veiligheid
toen jonathan het zakmes gevonden had
hadden ze nog minder dan 2 minuten
elke stap weer moeilijker
elke beweging werd lastiger
niet pijnlijker
maar het leek alsof elk gevoel simpelweg verdween

jonathan merkte al gauw dat het mes niet sterk genoeg was
om in de diepvries te kunnen snijden
dus moest hij deze zinloze actie vermijden
en iets anders verzinnen
eldert kon niet meer beginnen
helpen
hij zweeg
en leek niet meer te ademen

jonathan nam een varkensrib
en begon op het materiaal van de diepvries te kloppen
maar de koude had zijn spieren doen stoppen
met werken
zodat hij ging merken
dat hij de rib zelfs niet meer hoog kon opheffen
althans niet genoeg

het was al meer dan een minuut over tijd
jonathan ondervond niets meer
van zijn gezondheid
hij leunde tegen de deur aan
en dacht het is met mij gedaan

jonathan kwam bij in een ziekenhuisbed
ze hadden in zijn keel een buisje gezet
dat voor hem ademde aan een machine
nee nooit meer zou hij nog willen beginnen
aan verstoppertje