de avond valt
waar zon in avond stervend over aarde
als rode bal bloedend in ‘t westen hangt
zijn het haar tranen die ze weent of mijne
nu ’t duister wordt en nacht zo bangt
heel langzaam dooft de gloed in ’t scheiden
tot enkel nog wat licht op ’t netvlies breekt
en aan de einder over weidse velden
een laatste straal over haar warmte spreekt.
sunset 04-06-2008
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Woensdag, juni 04, 2008 23:41 |
| prachtig beeldend geschreven, liefs n knuffel, hilde |
|
| Wings_of_Love: | Woensdag, juni 04, 2008 19:50 |
| In één woord prachtig !!! Ik gebruik hiervoor altijd mijn eigen uitdrukking CHAPEAU !!! Liefs Xx |
|
| Quicksilver: | Woensdag, juni 04, 2008 16:29 |
| Voel gewoon de stralen doorschijnen tot over warmte spreekt! Mooi poëtisch verwoord! Liefs/knuffs Dicky |
|
| Hieronymus: | Woensdag, juni 04, 2008 10:45 |
| Ik zie het zo vóór mij Sunset en voel het ook aan. Mooi! Ronny |
|
| dichterbij: | Woensdag, juni 04, 2008 10:11 |
| dichterbij: | Woensdag, juni 04, 2008 10:10 |
| een pracht van en gedicht. in stilte gelezen lieve groet |
|
| Lily May Parker: | Woensdag, juni 04, 2008 08:54 |
| Een warm en mooi schrijven dit Sunset...nog een herinnering uit Italië? kus Lily May xxxx |
|
| verhavert: | Woensdag, juni 04, 2008 08:54 |
| stilmakend mooi sunset veel liefs martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||