de warmte van jouw armen
ligt als een deken om me heen
het gevoel toen je me weer omarmde
voel ik nog ook al zit ik hier alleen
het gevoel niet een naam te kunnen geven
of mogen is misschien een beter woord
maar die warmte is me bijgebleven
en ik voel het ongestoord
lachen, beven, blikken, blozen
beleefden wij het opnieuw en opnieuw
we hebben er zelf voor gekozen
voor sommigen vol afschuw
ook ik was altijd degene die heel hard zei
de genen die overspel spelen
daar hoor ik niet bij
en toch hoor ik nu ook bij die velen
ik speel nu echter ook dat spel
de warmte die ik thuis zo mis
ook al weet ik dat ik het kan krijgen
toch voelt het daar als een duisternis
dat ik niet lang meer stil kan zwijgen
praten, ik weet het, ik weet alleen niet hoe
zal ook weer niet weten wat ik zonder hem moet
maar ook ik neem andere vormen aan
ik loop steeds verder weg bij hem vandaan