ik verlaat m'n huis, thuis
helemaal alleen
thuis
maar toch met
zovelen
aanwezig
alle mensen
begroeten me
lief. Blij
ben ik dat
ik weg ben gegaan
en nooit keer
ik nog terug
nog altijd
helemaal alleen
thuis en plots
weggestoken
tranen
stromen me
weg. verrotten
m'n lichaam
maar m'n geest
is bij die
aanwezige mensen
en pratend doen
we verder.
thuis
maar toch met
zovelen
aanwezig
alle mensen
begroeten me
lief. Blij
ben ik dat
ik weg ben gegaan
en nooit keer
ik nog terug
nog altijd
helemaal alleen
thuis en plots
weggestoken
tranen
stromen me
weg. verrotten
m'n lichaam
maar m'n geest
is bij die
aanwezige mensen
en pratend doen
we verder.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, maart 19, 2002 02:11 |
| wees gegroet met goede woorden, wordt ermee herboren in de geest die leven doet. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lien verstraete | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||