De bekende afwezigheid
Daar sta ik dan
met trillende handen en een bleek gezicht
trachtend om deze woorden hardop te spreken
die ik van tevoren al op blanco papier geschreven heb.
Ik zie hoe mijn ogen verdwalen in het publiek
zoekend naar een bekende
die eigenlijk niets om dichten geeft.
Ik staar terug op mijn papier
zodat ik ook dit stuk tekst vloeiend over mijn lippen kan laten komen.
Ik kijk weer op om een glimp van de bekende op te vangen.
Eén enkele glimp was voldoende geweest.
Ach, ik had het al voorspeld zo’n maand geleden
voorspeld dat desbetreffende persoon hier vanavond
afwezig zou zijn.