hun sadomasochistische neigingen
bestonden uit steeds meer
maar ditmaal
waren ze te ver gegaan
hij had haar teveel pijn gedaan

toen ze ermee dreigde de politie te halen
moest louis daar zo van balen
hij sloeg haar bewusteloos met een televisietoestel

toen ze bijkwam
waren ze aan het strand
hij had haar tot haar hoofd ingegraven in het zand
en was nu aan het uitrusten op de treden naar het strand

als het water zou opkomen
zou ze verdrinken
en in het water
zou niemand haar kunnen horen gillen

maar louis was chirurg
en had het heel simpel aangepakt
hij had haar lippen aan elkaar genaaid
en met hete kolen
haar mond tijdens haar coma
dichtgeschroeid
het kwam er dus op neer
dat ze enkel nog kon ademen
langs haar neus
het water zou haar zo binnenkomen
waardoor ze langzamer zou verdrinken
en pijnlijker

het water leek nog redelijk ver weg
maar louis had een stukje van het strand gekozen
dat naast de rotsen lag
niemand langs de straten kon haar zo zien
en op het strand was het te donker om haar te kunnen zien
en niemand kon haar horen
daar had hij wel voor gezorgd

de vrouw kon zich niet bewegen
zo goed was ze ingegraven
haar hoofd zat zo
dat ze wegkeek van de zee
dus ze kon enkel afgaan op het geluid
hoe dichtbij het water al was

ze zat letterlijk e figuurlijk in de put
wat betekende
dat ze niet snel ontdekt zou worden
het zeewater zou de put met nat zand vullen
waardoor ze met een dikke laag begraven zou worden
niet dat zij nog levend genoeg zou zijn om dit te merken
maar het zou wel eens vele decennia kunnen duren
voordat men haar zou opmerken
misschien zelfs eeuwen
dat in het jaar 10584
een kindje in het zand speelt
en dan dolgelukkig zegt
kijk ik heb een bot opgegraven

hoewel dit niet klopte
het zand zou haar als het ware mummificeren
waardoor zelfs na eeuwen
haar huid nog intact zou zijn
vol rottingsplekken weliswaar
en een waar huis voor zandbeestjes
maar nog intact dat wel

ze hoorde het water op haar afkomen
zelfs al kon ze nog iets van geluid maken
het geschreeuw van de zee zou haar stem teniet doen
alsof het een waterig monster was
dat haar zou opvreten
dit gebrul van de zee kon maar 1 ding betekenen
het water was nabij
zeer nabij

ze voelde het water in haar haren komen
dit was het einde
dit moest wel het einde zijn
wat anders kon zo dodelijk precies
haar leven uitwissen
als ware het een foutieve berekening op een schoolbord
dat weggeveegd werd met een bordenwisser

het water kwam snel nu
zoals het vullen van een put met water altijd gebeurt
ze trachtte haar neus boven water te houden
maar het had geen zin
al het water spoelde er snel helemaal in

het leek alsof ze braakte
maar dan andersom
alsof ze de kots slikte
terwijl ze de kots niet kon bedwingen
of doen ophouden
en ze het slikken niet kon volhouden
alsof haar keel opzwol
maar dat kon natuurlijk niet
ze zat vast in zand

haar longen werden met water gevuld
nu begon ze ook uit te kotsen
maar daar dit niet ging
leek het alsof haar ingewanden
in volume toenamen
bloed spoot uit al haar openingen
ze wou zich bewegen van de pijn
maar dat kon ze uiteraard niet
haar ziel schreeuwde het uit
het vloeibare zand prikte in haar ogen
die ze niet kon sluiten
alsof het water haar bezeten had
het laatste wat ze zag
was helemaal niets meer
het laatste wat ze dacht
was helemaal niets meer

louis verliet dolgelukkig het strand
niemand zou hem aangeven
zelfs niet als hij daarvoor een misdaad moest begaan
maar toen hij de trappen van het strand weer opging
en in zijn wagen stapte
werd hij omringd door vijf politiewagens
met loeiende sirenes
terwijl hij in de boeien geslagen werd
begreep hij het nog steeds niet
hoe hadden ze hem opgespoord
wie had hem verklikt

de agenten bleken opgebeld geweest te zijn
door een hysterische vrouw
toen de politiewagens wegreden
met hem op 1 van de achterbanken
keek hij verbaasd door de achterruit
op de plek waar hij haar had begraven
was nu een kuil
met daarnaast
in de verre verte
een gedaante
hij kon niet zien wie het was