Boulimia..

Het heeft me allemaal zo veranderd,
de pijn en het verdriet..
En hoe ik geworden ben,
het doet me pijn, zo ben ik niet!

Toch accepteer ik dit niet
Waarom moet ik een leven met zoveel verdriet?
Ik ben de strijd aangegaan
Om mijn boulimia te verslaan.

Maar ik word er zo moe van, ik ben op ik kan dit niet lang meer..
help me alsjeblieft het doet me zo zeer..
Het duurt allemaal zo lang,
en dat maakt me heel bang….

Ik verlies zo vaak de controle
het voelt verschrikkelijk
het maakt me dik
en het ontneemt me zo veel
ik wil niet meer zo
het pijnigt me teveel

Ik heb zoveel gedachten, gedachten in mijn hoofd..
ik ben moe en het voelt verdoofd!
Niet eten of toch wel?
waarom zit ik toch zo met mezelf in de knel..?

Alles proberen weg te stoppen,
alles in mijn eigen hoofd opkroppen..
Dat is makkelijk en werkt dan ook wel even,
maar kan ik dit altijd volhouden en hoef ik dit niet op te geven?

Ik denk het niet, of eigenlijk weet ik dat al,
het doet zeer, het is moeilijk is weet dat ik het voor mezelf verknal..
Maar het is een strijd die eindeloos lijkt te zijn,
het doet me allemaal zoveel pijn… !!!

Toch moet ik door…..
Stapje voor stapje
En nu maar hopen op gehoor….

Kusje..!!!