groot geworden
Groot geworden
Zo groot en toch zo klein.De kleine jongen eens ,
die nu voor mij staat,
is nu een man .
Ik moet op mijn tenen staan
om een kus te geven,
hij lacht en zegt;
Kom Zoë,Demi,oma is er!
Twee paar armpjes om me heen.
Het lijkt zo kort geleden,
dat het zijn armjes waren.
De herinnering zal ik bewaren
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Donderdag, juni 12, 2008 21:29 |
| Mooi en herkenbaar. Die van mij is nog maar negen, maar ik zeg vaak tegen hem: hoe groot je ook wordt, je blijft altijd mijn kindje. :) Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||