Zwart gelakt
Zwart gelakt
Zwart gelakte kleuren
bedekken de zonneschijn
verlaat de vreugde
verliest de manier van zijn
bedekken de zonneschijn
verlaat de vreugde
verliest de manier van zijn
vergeet de keuzes
en verschuilt zich achter de mist
ziet een regenboog en een zon
maar kiest voor de witgeweven cocon
de realiteit verlaat haar dromen
omdat zij weet dat er geen
felle kleuren zijn, die de vreugde
extra benadrukken, in contrast met het gemeen
er wordt gekrast door haar eigen regels
ze verkreukeld het tot een prop papier
verliest de kracht en vindt de angst
voor het uiteindelijke gelukkig zijn
Reacties op dit gedicht
| Anouk*jee: | Maandag, juni 16, 2008 23:26 |
| heftig, gaat het wel goed met je? x |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, juni 13, 2008 22:09 |
| heftig geschreven...misschien het laagje zwart afkrabben om de eigen kracht te vinden... mooi geschreven Veerle liefs kerima ellouise |
|
| arie: | Vrijdag, juni 13, 2008 20:47 |
| Onmacht is altijd al een slechte raadgever geweest Veerle.. Liefs, arie |
|
| hadassah: | Vrijdag, juni 13, 2008 19:20 |
| Dit gedicht is erg mooi en beeldend. Een pareltje | |
| Ric Geedneth: | Vrijdag, juni 13, 2008 17:27 |
| Mooi gedaan, er is veel bij te bedenken. Groetjes, Ric |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Veerle_L | ||
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||