Autoschrijfsel 1
(eerste keer autowriting: niet nadenken, gewoon schrijven wat in je opkomt. Ik moet toegeven, ik sta versteld van het resultaat :p)
Verscholen in de diepe duisternis
Mijn eenzame gemis
Als iemand die ik niet meer ken
Ver weg van mij ben jij
Soms denk ik wel en schrijf ik
Maar de woorden op papier
Tuimelen in stomme stiltes
En ik blijf eenzaam hier
Gesproken en vernederd
Gesloten en verteld
Maar jij, die nooit iets zei
Jij blijft mijn grote held
Verscholen in de diepe duisternis
Mijn eenzame gemis
Als iemand die ik niet meer ken
Ver weg van mij ben jij
Soms denk ik wel en schrijf ik
Maar de woorden op papier
Tuimelen in stomme stiltes
En ik blijf eenzaam hier
Gesproken en vernederd
Gesloten en verteld
Maar jij, die nooit iets zei
Jij blijft mijn grote held
Reacties op dit gedicht
| RealMe: | Zaterdag, september 13, 2008 12:14 |
| aaah das leuk. doe ik soms ook ;) het is mooi om jezelf te verbazen :) groetjes, Bianca |
|
| bedelman: | Vrijdag, juni 13, 2008 21:53 |
| autowriting :) gaaaaap! | |
| bedelman: | Vrijdag, juni 13, 2008 21:52 |
| ik niet :) | |
| Innerchild: | Vrijdag, juni 13, 2008 20:38 |
| De mooiste schrijfsels komen uit het diepst van de ziel ... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lone Dreamer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||