duister waren die uren, jaren
vervreemd van het licht
liep de ene nacht
in de andere door
ik heb ze goed gekend
we waren geen vrienden
noch vijanden, de enige vijand
was het licht
`k vond een potlood
en begon te schrijven
ongemerkt schreef ik mij
met het puntje licht
Marousia: | Zondag, juni 15, 2008 20:06 |
Prachtig mooi verwoord. Liefs van Marousia | |
switi lobi: | Zondag, juni 15, 2008 19:29 |
:) ik ook.. Prachtig geschreven! Liefs, switi lobi |
|
lommert: | Zondag, juni 15, 2008 18:55 |
en het schrijven geeft ook ''lucht'';)...graag gelezen...zekers liefs willem |
|
hadassah: | Zondag, juni 15, 2008 18:27 |
:) Prachtig gedicht. Soms kan het neertekenen van woorden zoveel meer doen dan ze te zeggen. | |
kerima ellouise: | Zondag, juni 15, 2008 17:50 |
een puntje licht is genoeg om zeilen binnen te loodsen in een veilige haven... mooi geschreven! liefs kerima ellouise |
|
Nummer 127: | Zondag, juni 15, 2008 17:06 |
amai donker licht en licht donker wat is het nu haha leuk geschreven Nr 127 |
|
Ludy: | Zondag, juni 15, 2008 17:02 |
Van je af schrijven brengt maakt lichter inderdaad. Mooi! Liefs, Ludy |
|
honingbijtje: | Zondag, juni 15, 2008 16:49 |
:) 1 vonkje is genoeg om een vuur te doen ontbranden! goed geschreven:) |
|
Auteur: spring-in-het-veld | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 15 juni 2008 | ||
Thema's: |