Bitterzoet
Van een leven vol met leegte,
In een leegte vol met leven.
Waanzinnige verandering,
Door stilstand en verankering,
Mijn ziel is opgegeven,
Overleeft de tijd toch niet.
Nu ben ik slechts een wandelaar,
Zonder richting, zonder spoed.
Reacties op dit gedicht
| _Lieverdje_: | Vrijdag, juni 20, 2008 14:13 |
| prachtig verwoord liefs |
|
| Mevrouw Melzer: | Vrijdag, juni 20, 2008 14:07 |
| mijn ziel wel :) (against all odds) dit lichaam is echter ´ruk´ op z´n mildst gesteld (nu al!!) kus! | |
| nietsweter: | Vrijdag, juni 20, 2008 13:22 |
| thanks! x! | |
| Ludy: | Vrijdag, juni 20, 2008 13:20 |
| De richting komt zodra de ziel eigen herkenningspunten hervindt. Mooi verwoord dit losmakingsproces. Liefs, Ludy |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, juni 20, 2008 13:12 |
| soms heeft een wandeling z''n traagheid nodig...om de richting opnieuw te vinden...vol met leven... mooi geschreven liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Timaeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||