eenzaamheid
Eenzaamheid
Hoe doelloos is het leven
Als je alleen komt te staan
Niets lijkt dan meer belangrijk
Het lot bepaalt om verder te gaan
Eenzaamheid moet je ervaren
Als dit niet vrijwillig is opgelegd
T,is een onnatuurlijk verschijnsel
Daarmee is alles misschien gezegd
Doelloos zoek je dan vervanging
Al zal het nooit zijn als voorheen
weet je hebt niets meer te kiezen
een gedicht begrijpt mij helaas alleen
eenzaamheid zou je willen delen
maar al wat je hoort dat is de wind
de dagen zijn lang de nachten korter
doelloos als je nergens rust meer vind
schrijven heeft mij veel geholpen
de stapel is niet meer te overzien
eenzaamheid moet je zelf ervaren
en komt dan de oplossing misschien ?
wat ik nog zoek is naastenliefde
het lot bepaalde dat ik verder moet
eenzaamheid welk mens verdient dat
dit kunnen delen geeft weer wat moed
Karin .
Hoe doelloos is het leven
Als je alleen komt te staan
Niets lijkt dan meer belangrijk
Het lot bepaalt om verder te gaan
Eenzaamheid moet je ervaren
Als dit niet vrijwillig is opgelegd
T,is een onnatuurlijk verschijnsel
Daarmee is alles misschien gezegd
Doelloos zoek je dan vervanging
Al zal het nooit zijn als voorheen
weet je hebt niets meer te kiezen
een gedicht begrijpt mij helaas alleen
eenzaamheid zou je willen delen
maar al wat je hoort dat is de wind
de dagen zijn lang de nachten korter
doelloos als je nergens rust meer vind
schrijven heeft mij veel geholpen
de stapel is niet meer te overzien
eenzaamheid moet je zelf ervaren
en komt dan de oplossing misschien ?
wat ik nog zoek is naastenliefde
het lot bepaalde dat ik verder moet
eenzaamheid welk mens verdient dat
dit kunnen delen geeft weer wat moed
Karin .
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Zaterdag, juli 05, 2008 12:38 |
| lieve Eleonore het meest eenzaam zijn de weekends maar er is geen keuze meiske bedankt voor je woorden lieve groet , Karin . |
|
| Elenore De Groote: | Zaterdag, juli 05, 2008 12:32 |
| Mooi geschreven! Het overvalt je! Liefs, Elenore xxx | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, juni 26, 2008 18:37 |
| het is een pijnlijk gevoel om eenzaam te zijn maar blijf erin geloven dat de tijden zullen keren ook voor jou | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, juni 25, 2008 13:11 |
| Die leegte ervaren Karin, vooral de avonden en de nachten, ik weet wat je voelt. Heel veel moed en sterkte. Lieve groet. Anneke |
|
| lommert: | Maandag, juni 23, 2008 10:51 |
| schrijven heeft mij veel geholpen ...mooi dat het schriftv er is en je innerlijke goelens kunt neerzetten;0...liefs van mij willem |
|
| Windwhisper: | Zondag, juni 22, 2008 23:58 |
| Ja Karin, eenzaam zou geen mens mogen zijn toch, liefs Cobie slaap lekker meis |
|
| Hilly N: | Zondag, juni 22, 2008 23:54 |
| Schrijven helpt echt meis. Ik wens je veel warmte. Lieve groet, Hilly |
|
| switi lobi: | Zondag, juni 22, 2008 23:35 |
| Schrijven helpt mij ook heel veel; af en toe schreeuw ik het uit in mijn gedichten.. Liefsliefs, switi lobi |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Zondag, juni 22, 2008 20:02 |
| Schrijf maar van je af en deel maar soms is dat het begin om verder te komen wens je sterkte liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: karinvangelder |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||