Traag
zie je gezicht weerspiegelen in het water
draai me om maar zie je niet
misschien kom je gewoon wat later
of zit je verstopt in het riet
sta op en wandel verder
over een klein weggetje
ergens waar haast niemand loopt
enkel ik met mijn duizenden gedachten
zou alles zo graag een plek willen geven
maar je dwaalt nog door mijn denken
iedere minuut van de dag
elke droom die ik dromen mag
kijk naar de blauwe hemel
met een enkele vliegtuigspoor
vliegtuig is gevlogen
en het spoor vervaagd
traag
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Maandag, juni 23, 2008 10:48 |
| het zou bijna een schilderij kunnen zijn, een eenzame jongeman, starend naar de vliegtuigstrepen in de lucht, staande midden in de natuur, liefs Cobie kuzzz |
|
| sunset: | Maandag, juni 23, 2008 10:30 |
| Delend, tonend (zoals je meetsal doet) en treffend sfeerscheppend. Groetjes en fijne dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||