een hel
elke dag van mijn leven
is een hel op aarde
elke seconde die ik adem
voel ik de pijn diep in mij branden
nooit krijgt mijn gekwelde ziel rust
elke dag weer ellende
nooit schijnt de zon voor mij
elke dag is weer donkerder
dan de dag tevoren
ik voel mij zo leeg
zo wanhopig zo eenzaam
zo moe gestreden
met al mijn gedachtes
ik ga er kapot aan
ooit was er een tijd
dat ik gelukkig was
een hart vol vreugde had
maar liefje sinds jij weg
bent gegaan van mij
uit mijn leven
is mijn hele wereld
stukgeslagen
ik mis jou zo vreselijk
met geen woorden te beschrijven
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Dinsdag, juni 24, 2008 18:40 |
| missen is pijnlijk maar het is een deel van het leven Nr 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zomerkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||