San Marino (I)
van rustpunt op de stenen muur
je blik op wijde verten richten
in ’t dal te wijlen, opwaarts glijden
je ziel het landschap laten drinken
- wie zou dit beeld kunnen beschrijven
nu ‘t zicht je bindt op stenen huizen
boomtakken en hun bladerenvormen
en bijna grijpbaar op het veld, zelfs aren
dansend in een zachte zomerwind
en helling leunend tegen helling
als open vaten oker, groen
een zilverstreep die in de zon
blinkt als een straat of water
in ‘t dal dat om wat ruimte strijdt.
sunset 25-06-2008
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juni 28, 2008 17:30 |
| wondermooi | |
| Dina-Anna: | Woensdag, juni 25, 2008 20:33 |
| Beeldend schrijven! Liefs Dina |
|
| doetsi: | Woensdag, juni 25, 2008 10:59 |
| Zie mij hier ronddwalen en genieten, bijzonder! | |
| lommert: | Woensdag, juni 25, 2008 10:19 |
| prachtige beelden laat je ontstaan bij mij....zeker stevige groet willem |
|
| dichterbij: | Woensdag, juni 25, 2008 10:11 |
| wat een mooie intense beleving. het voelt alsof we er zelf bij zijn. lieve groet |
|
| lonely 1: | Woensdag, juni 25, 2008 08:04 |
| jouw woorden schetsen een prachtig beeld, liefs en knuffel, hilde |
|
| zonnetje13: | Woensdag, juni 25, 2008 07:31 |
| wat prachtig | |
| David Matser: | Woensdag, juni 25, 2008 00:24 |
| Prachtig weer. groetjes, David |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||