knotwilgen
door ochtendnevel opgeslokt
als lichte schaduw
bijna grijpbaar
verhullend helder
de contouren omraamd
vervluchtigd in droom
kijk hoe zij zich hanen
veren gespreid en protsige borst
dreigend strekkend in ’t licht
hun chagrijnige hoofd
met vooruitstekende kin
als oertijdwezens
vol tover en kracht
- de weide daar
aan oever van beek
vertelt over een andere tijd.
sunset 28-06-2008
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Zaterdag, juni 28, 2008 16:44 |
| Héél beeldend schrijven, ik ga één dezer dagen zeker naar je site kijken!Fijn weekend! Liefs Dina |
|
| lejaeghere rudi: | Zaterdag, juni 28, 2008 15:50 |
| Prachtig gewoon, mooie beeldspraak, ik zie het zo voor mijn ogen en ik weet er ook zo''n paar staan. | |
| dichterbij: | Zaterdag, juni 28, 2008 11:23 |
| de toverkracht van de knotwilg. ee prachtig stukje natuur door jou mooi verwoord lieve groet |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Zaterdag, juni 28, 2008 09:46 |
| De natuur op de jouw (natuurlijk) mooie manier weer in woorden geschetst prachtig liefs en fijne dag Ria p.s. ik kom snel weer een kijkje nemen op je site :-) |
|
| Klaes: | Zaterdag, juni 28, 2008 08:49 |
| pracht vertolking ga morgen je italiaanse verzen lezen ga zo naar markt bij ons in de wijk groets/klaes |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, juni 28, 2008 07:17 |
| Ik vind ze prachtig die knotwilgen, net als jouw geschreven woorden, lieve groet Cobie Goede morgen Sunset Ingo liefs Cobie Kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||