De verstoteling
De verstoteling
Als een postpakket verstuurd
De leegstaande kamer werd verhuurd
Wat ging er toch fout?
Een kind dat van een moeder houdt?
Vreemde tehuizen werden bezocht
In een lange zware tocht
Jaren gingen voorbij
En waar was zij?
Eenzaam en verstoten
Ver weg, vreemd en opgesloten
Het hartje deed pijn
Een kind moet niet alleen zijn
Verdrietig en onbezonnen
Is het verstoppen toen begonnen
Van het een kwam het ander
Op een zeer jonge leeftijd al zonder tanden
Geestlelijk helemaal kapot
Was dit nou het lot?
Dit kon niet waar zijn
Het deed zo veel pijn
Afvragend en hulpzoekend
Probeerde haar te vergeten al tierend en vloekend
Dat lukte helaas maar heel even
Daarna begon alles weer te zweven
Vragend en zoekend naar haar
Bevend als een gitaarsnaar
Moeder, moeder, neem me weer in je armen!
Kom mijn hart weer verwarmen!
Ik kan niet zonder jou!
Vertel me eens, waar ben je nou?!
©Schrijfster: Anja Maria Vogel-Vereijken 2007
Als een postpakket verstuurd
De leegstaande kamer werd verhuurd
Wat ging er toch fout?
Een kind dat van een moeder houdt?
Vreemde tehuizen werden bezocht
In een lange zware tocht
Jaren gingen voorbij
En waar was zij?
Eenzaam en verstoten
Ver weg, vreemd en opgesloten
Het hartje deed pijn
Een kind moet niet alleen zijn
Verdrietig en onbezonnen
Is het verstoppen toen begonnen
Van het een kwam het ander
Op een zeer jonge leeftijd al zonder tanden
Geestlelijk helemaal kapot
Was dit nou het lot?
Dit kon niet waar zijn
Het deed zo veel pijn
Afvragend en hulpzoekend
Probeerde haar te vergeten al tierend en vloekend
Dat lukte helaas maar heel even
Daarna begon alles weer te zweven
Vragend en zoekend naar haar
Bevend als een gitaarsnaar
Moeder, moeder, neem me weer in je armen!
Kom mijn hart weer verwarmen!
Ik kan niet zonder jou!
Vertel me eens, waar ben je nou?!
©Schrijfster: Anja Maria Vogel-Vereijken 2007
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Zondag, juni 29, 2008 13:27 |
| hoewel het woord misschien niet bestaat vind ik geestlelijk hier wel heel toepasselijk. als de geest zo verdorven of beschadigd is geraakt is er van schoonheid weinig sprake meer:) | |
| Anja Maria Vereijken: | Zondag, juni 29, 2008 13:26 |
| Kerima Ellouise, het is idd blijvens en zal nooit verdwijnen, helaas :( Lexx, helemaal mee eens. Sunset, thanks :) Groetjes, Anja :) |
|
| Anja Maria Vereijken: | Zondag, juni 29, 2008 13:25 |
| Hallo Allemaal, Als 1e bedank ik jullie voor alle reactie`s :) Ninodepino, ik heb een typefout gemaakt en dat zojuist snel veranderd. Het woord "geest-lelijk" ken ik niet, ik weet niet eens wat het betekend, laat staan dan ik het gebruik, dat was dus duidelijk een typefoutje van mij, sorry, het spijt me, mijn excuses :( Honingbijtje, dat is het nog steeds en zal helaas nooit over gaan. Niet bij mij hoor, maar bij een andere dierbare :( Nummer 127, dank j |
|
| honingbijtje: | Zaterdag, juni 28, 2008 18:52 |
| zo pijnlijk! erg sterk. liefs |
|
| Nummer 127: | Zaterdag, juni 28, 2008 15:45 |
| sterkte Nr 127 |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, juni 28, 2008 14:19 |
| hartverscheurend...en het blijft een zoektocht naar...levenslang liefs kerima ellouise |
|
| ninodepino: | Zaterdag, juni 28, 2008 12:12 |
| Geestlelijk, hoe kom je erop? meeste mensen zijn geestlelijk geworden terwijl hun ziel zwaar eronder lijdt:S ofzo.. heel compact en duidelijk het basale neergeschreven!:) liefs, nino. ps. bedankt voor je Tip!! |
|
| lexx: | Zaterdag, juni 28, 2008 11:10 |
| "anna maria koekoek.." zeiden we als kind bij verstoppertje spelen :) moest ik even aan denken. pijnlijk gedicht; totdat je afsluit met ''vertel me eens ..'' dan wordt het ineens pragmatisch en valt de ''schreeuw'' patsboem weg. | |
| sunset: | Zaterdag, juni 28, 2008 09:23 |
| Rakende voelbare herkenbaarheid (ook al was zij daar in de weekends wanneer ik naar huis kon of mocht; moederliefde was een onbekend begrip). Liefs en omarmende genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anja Maria Vereijken | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||