de filosoof
Dromende werkelijkheid,
verdrijft de troebele alertheid.
Onverschillige trots hand in hand met,
verlegen zelfverzekerd-zijn en
bescheiden betrokkenheid.
Schiet,
zei de filosoof.
Ik besta in de steen,
maar bestaat de steen in mij?
Begeer ik je omdat ik mens ben,
of ben ik mens omdat ik je begeer?
Kon ik maar mijn bestaan behouden,
maar helaas behoudt het bestaan mij.
Schiet,
zei de filosoof.
verdrijft de troebele alertheid.
Onverschillige trots hand in hand met,
verlegen zelfverzekerd-zijn en
bescheiden betrokkenheid.
Schiet,
zei de filosoof.
Ik besta in de steen,
maar bestaat de steen in mij?
Begeer ik je omdat ik mens ben,
of ben ik mens omdat ik je begeer?
Kon ik maar mijn bestaan behouden,
maar helaas behoudt het bestaan mij.
Schiet,
zei de filosoof.
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Zondag, juni 29, 2008 17:58 |
| da''s fraai :) ik heb net nog een vlieg doodgemept met het hoofd van een bekende filosoof. zoek daar maar ''s een diepliggende betekenis achter hé? dat ''gegons'' telkens aan m''n kop. ksst! | |
| johandedichter: | Zondag, juni 29, 2008 16:55 |
| een diepzinnig gedicht ik vind dit gedicht een aanwinst voor gedichten-freaks gr johan |
|
| Nummer 127: | Zondag, juni 29, 2008 15:34 |
| diegene die de vraag stelt kent het antwoord al dus in feite is een filosoof een bestudeerder van het eigen gedrag in plaats van het gedrag rondom hem waar de filosofie op zich in feite om gaat denk ik Nr 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Timaeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||