Tussen koude lakens
Tussen koude lakens
De lakens bleven koud deze nacht-zoals zo velen anderen-
bloede mijn geest
enkel liefde en gemis, schreeuwde
mijn hart:
" 'k heb op jou gewacht".
Tussen koude lakens, eindeloos lange nachten
bezegelt met tranen vol verdriet, daar
waar de maan speelt 't aloude lied
voor de verlaten ziel,
zal ik altijd op jou wachten.
Maar vinden zal ik jou nimmermeer.
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Dinsdag, juli 01, 2008 12:29 |
| ik lees je weer ''terug''...welkom ..droefmooi gedicht..liefs van mij wi8llem |
|
| Lily May Parker: | Dinsdag, juli 01, 2008 09:38 |
| stimakend droef geschreven dit...bijzonder mooi liefs Lily May xxxx |
|
| hiljaa: | Dinsdag, juli 01, 2008 09:11 |
| intense woorden knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Dinsdag, juli 01, 2008 09:04 |
| Diep droef verlangend dit. Maar je weet, aan de einder wenkt er altijd weer liefde. Zeker weten. Liefs en knuf, sunset |
|
| Gabriella: | Dinsdag, juli 01, 2008 08:30 |
| Een triest spel.. :( sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||