Nooit eerder..

Nooit eerder
had ik dit gevoel in mij
weggeslopen in stilte
alles zo ineens voorbij

even terug in de tijd
hoor ik weer jouw woorden
intens liefdevol delend
wist jij ze steeds weer te verwoorden

Ik heb de hemel gezien
had vleugels van jou gekregen
twee zielen waren verbonden
waren boven de wereld uitgestegen

nu die voelbare stilte
die ineens in mijn leven trad
geen fluisteringen in mijn oren
of woordjes als lieverd of schat

vanuit het onverklaarbare
werd de lucht ineens grauw
waarom zoveel kunnen delen
en dan toch ineens de woorden ciao....

©Anita2008

Geschreven door

keiko

Reacties op dit gedicht

keiko vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Ils_69:	Dinsdag, september 02, 2008 10:30
Intens gevoel van gemis... Zucht* Knap geschreven!

Little-prairie-flower:	Dinsdag, augustus 12, 2008 22:26
Wat een mooi gedicht zeg. Heb je mooi verwoord Liefsss

Quicksilver:	Maandag, juli 07, 2008 17:39
Stilmakend ontroerend gedicht! Alhoewel er fictie staat..voelbaar gemis! Liefs,knuffs Dicky

westland:	Maandag, juli 07, 2008 13:20
mooi geschreven Jans,ja dat kan dat dit het einde betekent. als het ineens blijkt weg te zijn. maar wat fictie het kan ook in het echt hoor..liefs je ouders.

kerima ellouise:	Maandag, juli 07, 2008 12:11
als vleugels worden gebroken.... graag gelezen! liefs kerima ellouise

Lily May Parker:	Maandag, juli 07, 2008 10:14
erg mooi verwoord deze, en ik ben dol op je nickname, mooi! liefs Lily May xxxxx

remie:	Maandag, juli 07, 2008 10:01
je kunt de eenvoudige aanrakingen en fluisteringen zo erg missen, samen is een groot woord, fictie ?...liefs remie

sunset:	Maandag, juli 07, 2008 09:12
Inlevend (want fictie; toch?) treffend overgebracht. Liefs, sunset

Over dit gedicht