Om een uur of tien.
Plek van zieligheid en pijn
Liefde en gelukkig samenzijn
Waar vrienden ontmoeten
Hopen elkaar weer te zien
Zondag, om een uur of tien.
Geroep, getier, gehuil
Gelach
Geritsel in de bladeren en gefluister in het gras
Als dit maar een park
En toch geen kerkhof was.
Liefde en gelukkig samenzijn
Waar vrienden ontmoeten
Hopen elkaar weer te zien
Zondag, om een uur of tien.
Geroep, getier, gehuil
Gelach
Geritsel in de bladeren en gefluister in het gras
Als dit maar een park
En toch geen kerkhof was.
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Dinsdag, juli 08, 2008 14:23 |
| Mooi! Kerkhoven hebben ook hun mooie kant als je die wilt zien op den duur. Maar ja dat is voor een ieder anders. | |
| sunset: | Dinsdag, juli 08, 2008 08:32 |
| Wrange ironie verwoord je hier. Groetjes en toch een prettige dag gewenst, sunset |
|
| less - no more: | Dinsdag, juli 08, 2008 02:03 |
| alles zal eindigen met de dood, maar blijf genieten van hetgeen het heden je geeft. liefs Jan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zugbob | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||