ze had een busje vol vrede
zonder details wandelde ze
als de schotels er niet waren
om te kuisen met haar hart

ik leerde haar kennen via haar website
die nu weggeblazen is van het geheel
in die tijd begaf ze zich nog in het groen
later zou ze geel worden

maar tot die tijd waren woorden wapens
en strategische plannen
in het hoofd door het hart
en ik wou haar dimensie binnendringen

een tijdlang liet ze me dit toe
maar als de middelen er waren
bleef ze liever op een afstand
betoverd door daden
in plaats van woorden

men zegt wel eens
dat daden woorden schaden
daar daden meer zeggen als een zin
maar dat klopt denk ik niet
hoeveel huwelijken gaan niet stuk
aan overmacht zo onverwacht
de daden overdacht
nee als het woorden waren gebleven
zou iedereen gelukkig zijn gebleven
vooruitgang zijn daden en geen woorden
maar daden uit woorden
zodat woorden daden worden

het komt er dus op neer
dat rachel van een ander
leerde te houden
in dergelijke gevallen
moet het schaap geschoren worden
om de waarheid waar te nemen
een wandelende tak
valt elders meer op
dan in het bos

rachel is nu weg
al enkele jaren
maar ze staat in mijn dagboek
wat ervoor zorgt dat ze hierdoor
samen met haar beelden uit mijn hoofd
zal blijven bestaan
zelfs na mijn dood

maar tijdens mijn bestaan
zal ik haar blijven linken aan
bussen van kussen