ik leef in de hel
ik leef in een hel
elke dag weer
het leven is een
hel op aarde
het leven verliest
zijn glans
dagen jaren
vervagen
als een schim
in de nacht
de tijd hij tikt maar
door
de uren vliegen
voorbij
pijn is diep in mijn
ziel gegraveerd
elke dag sterf ik een
beetje
er is niets meer van
mij overgebleven
de dood zal mij vrijmaken
mij bevrijden van het juk
dat ik meedraag
van de gesel
die mij zo heeft
geketend
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Dinsdag, juli 15, 2008 17:16 |
| ups en downs tekenen het leven, iedereen sterft denk ik elke dag een beetje sterkte dan maar lieve groet Cobie |
|
| Littledolphin: | Dinsdag, juli 15, 2008 15:07 |
| intens droefig verwoord, sterkte. liefs little | |
Over dit gedicht
| Auteur: zomerkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||