Voor het eerst op de planken
spots op mij
gezicht in lach
angst opzij
het is nu mijn dag
woorden vloeien
hakkel verdwijnt
publiek kunnnen boeien
spel ten eind
luid gejuich
applaus erbij
en dat allemaal,
allemaal voor mij!
gezicht in lach
angst opzij
het is nu mijn dag
woorden vloeien
hakkel verdwijnt
publiek kunnnen boeien
spel ten eind
luid gejuich
applaus erbij
en dat allemaal,
allemaal voor mij!
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Maandag, juli 28, 2008 00:08 |
| Prachtherinneringen die je blijvend moet koesteren. Liefs van Marousia | |
| ninodepino: | Woensdag, juli 16, 2008 23:52 |
| neeee je meent het?:) |
|
| Hieronymus: | Woensdag, juli 16, 2008 23:45 |
| Daar doe je voor, voor het applaus! De eer en eigenlijk niet zozeer voor jezelf. Ronny |
|
| sunset: | Woensdag, juli 16, 2008 20:48 |
| Heerlijk toch. En, ik weet hoe dat voelt; heb vijf jaar lang semi- professioneel toneel gespeeld. Groetjes, sunset |
|
| Narcis(t): | Woensdag, juli 16, 2008 20:47 |
| mooie herinneringen | |
Over dit gedicht
| Auteur: stofvod | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||