maanlicht en de sterren
In het maanlicht staan we te kijken
en genieten van elkaar.
Jou ogen doen me bijna blozen.
En in mijn buik voelt het raar.
Duizenden vlinders losgelaten
fladderen diep vanbinnen.
Het kost me moeite om te praten
en waar moet ik beginnen.
Mijn hart slaat dubbel als ik kijk in je ogen.
En als je me even aanraakt.
Een rilling en kan het bijna niet geloven.
Wat jij in me losmaakt.
Jou flonkerende ogen als je naar me lacht.
Je warme lijf tegen me aan.
Betovering als je me kust, wie had dit ooit gedacht
Dat we hier ooit samen zouden staan
Reacties op dit gedicht
| fran92: | Donderdag, juli 17, 2008 13:14 |
| heeerlijk toch?! Liefs |
|
| Mevrouw Melzer: | Donderdag, juli 17, 2008 08:54 |
| ah.. nocturnaal dingetje jij :) MevrouwdeBij lag netjes om tien uur in bed (goedemorgen zonder zorgen! hallo wereld! hallo regenperk!! goedemorgen hondjes!!!) x | |
| hiljaa: | Donderdag, juli 17, 2008 08:03 |
| prachtig geschreven van gevoel knufleifs--hiljaa-- |
|
| verhavert: | Donderdag, juli 17, 2008 07:50 |
| mooi schrijven liefs |
|
| Littledolphin: | Donderdag, juli 17, 2008 07:45 |
| mooi verlangend, liefs en een goede morgen little | |
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||