Rebounce
Het gebinte stort even in
op funderingen die wachten
op de verdere bouw;
wie je kent bedolven.
De architect stapt even weg,
getekend, plannen hertekend.
De braakliggende grond echter
is al lang niet meer en belooft
meer dan werd verwacht
in tijden van ijdele welvaart.
De bouwer trekt zijn plunje aan,
gerekend, toekomst herrekend.
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zaterdag, juli 19, 2008 14:37 |
| Vele architekten hebben een kans, maar mogen alleen het geld dienen. ela |
|
| Quadesh: | Zaterdag, juli 19, 2008 11:43 |
| het herzien van plannen maakt vaak sterkere dingen. tot morgen. liefs | |
| ninodepino: | Zaterdag, juli 19, 2008 10:53 |
| zonde..ik kan niet anders zeggen mijn handen jeuken dan om één droom te verwezelijken een echte boomhut van formaat! heerlijk schrijven. |
|
| Artifex: | Zaterdag, juli 19, 2008 10:38 |
| Een combinatie van durf, dromen, samenwerken (lees compromissen) en realiteitgevoel op een stevige fundering heeft het stevigste resultaat, uiteindelijk... ;) Liefs, Artifex. |
|
| Littledolphin: | Zaterdag, juli 19, 2008 07:30 |
| een sterk geschreven stuk dit, prachtig verwoord, liefs little | |
| Innerchild: | Zaterdag, juli 19, 2008 07:25 |
Leest een beetje pijnlijk ... Wel sterk geschreven ! Alles draait om de fundering. Een goed architect durft zijn plannen herzien ... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||