karen
wWe bedreven de liefde op de grond
en wonnen aan materie
jouw handen aan het plafond
en de mijne op jouw borsten
genietend van jouw passie
jou zoenen
was als plattekaas likken
en bovendien nog gezond ook
dus deed ik een beroep
op jouw vrouwelijk gevoel
van de mannelijke luiheid
voordat de ochtend verscheen
en je daarmee verdween
klonk het getik op de ruiten
van een treurwolk
die ons passeerde
de bol tolde in de cirkel van de ronde
en de wedstrijd zwemmen ging verder
in een vijver van juwelen
de parels verkochten we
de winst vergokten we
het verlies hielden we
maar het besef eveneens
nooit meer samen gekomen
nooit meer samen genomen
nooit meer verdronken we
in de zee van hout
rondom ons die dag
met de tijd verdween de gezelligheid
en we hebben enkel nog
een drietal telefoongesprekken gehouden
maar de magie van die dag
kwam nooit weder
ja je leek me vergeten
je kende mij zelfs niet meer
toen ik onlangs je nog eens belde
dit stemde me triest
en alweer leefde ik
in mijn verleden
en wonnen aan materie
jouw handen aan het plafond
en de mijne op jouw borsten
genietend van jouw passie
jou zoenen
was als plattekaas likken
en bovendien nog gezond ook
dus deed ik een beroep
op jouw vrouwelijk gevoel
van de mannelijke luiheid
voordat de ochtend verscheen
en je daarmee verdween
klonk het getik op de ruiten
van een treurwolk
die ons passeerde
de bol tolde in de cirkel van de ronde
en de wedstrijd zwemmen ging verder
in een vijver van juwelen
de parels verkochten we
de winst vergokten we
het verlies hielden we
maar het besef eveneens
nooit meer samen gekomen
nooit meer samen genomen
nooit meer verdronken we
in de zee van hout
rondom ons die dag
met de tijd verdween de gezelligheid
en we hebben enkel nog
een drietal telefoongesprekken gehouden
maar de magie van die dag
kwam nooit weder
ja je leek me vergeten
je kende mij zelfs niet meer
toen ik onlangs je nog eens belde
dit stemde me triest
en alweer leefde ik
in mijn verleden
Reacties op dit gedicht
| Lily May Parker: | Dinsdag, juli 22, 2008 09:42 |
| goede vakantie Bart, deze is opnieuw Bloedmooi... knufliefs Lily May xxxxxxxxxxxxx |
|
| Narcis(t): | Dinsdag, juli 22, 2008 00:04 |
| gevoelig mooi geschreven! | |
| Marousia: | Zondag, juli 20, 2008 23:28 |
| Prachtig mooi schrijven weer door jou, fijne vakantie. Liefs van Marousia XXX | |
| peter1: | Zaterdag, juli 19, 2008 17:13 |
| schitterend geschreven , een fijne vakantie voor jou | |
| Dina-Anna: | Zaterdag, juli 19, 2008 11:50 |
| Schitterend gedicht... jammer hé! Ik wens je een hele fijne vakantie, geniet er maar van. Liefs Dina |
|
| sunset: | Zaterdag, juli 19, 2008 10:23 |
| Soms heb je dat inderdaad; een magisch passioneel gebeuren dat, jammer genoeg voor één van beiden - en soms voor allebei -, maar kort van duur is. Maar ook dat is leven. Mooie herkenbare verwoording. Groetjes en fijne dag, sunset |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, juli 19, 2008 09:54 |
| arme jij, Karen jou wel, jij haar nooit vergeten Goede morgen nummertje 127 ik trok aan de bel liefs Cobie Kuzzz |
|
| Fairouz: | Zaterdag, juli 19, 2008 09:53 |
| Ha, met de neus in de boter gevallen zag je net staan...genoten nummer 127 en ik wens je een zonnig weekend, Fairouz | |
| Littledolphin: | Zaterdag, juli 19, 2008 09:48 |
| indrukwekkend stukje alweer nr 127, graag gelezen ,liefs little | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||