alles
jou geest
bij het raam
een valse illusie
je stem je stem
trek mezelf er wel doorheen
ik ben in de kou gaan staan
in jou ogen verdronken
al zo lang geleden
dat mijn schip is vergaan
en de mensen landen vanavond
op verschillende tijden
verschillende continenten
zien hotels bars appartementen
dansen in mega tenten
dansen ben ik verleerd
maar was ooit vereerd
nu verrot van binnen
langzaam maar zeker dat hebben we dan ook geleerd
Reacties op dit gedicht
| seppeke: | Dinsdag, juli 22, 2008 22:46 |
| pure klass , geweldig, geschreven door een echte poeËT | |
| globelien: | Zondag, juli 20, 2008 10:38 |
| een mooi verstild beeld. | |
| Littledolphin: | Zondag, juli 20, 2008 07:33 |
| okej dan, intens, heftig! knap gedaan, liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||