weerkaatst
ik kijk,de spiegel staat scheef
het licht vanuit het raam weerkaatst in mijn ziel
de venster naar de wereld
blauw wit en grijs
wat kun je verwachtten
wat kunnen we betekenen
sporen en bewijs
een liefde
of gewoon een vriend
dagen en gedachtten
laten we afwachtten,
tot de volgende keer
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Zondag, juli 20, 2008 21:02 |
| Mooi schrijven! Liefs Dina |
|
| sunset: | Zondag, juli 20, 2008 13:15 |
| ''t Lebvn is meestal verrassend; spiegels niet. Tenminste, als we eerlijk zijn tegenover onszelf. Groetjes en hopelijke droge zondag, sunset |
|
| kerima ellouise: | Zondag, juli 20, 2008 10:53 |
| mooi! liefs kerima ellouise |
|
| Littledolphin: | Zondag, juli 20, 2008 08:18 |
| :) ja tot de volgende keer...machtig schrijfen lugh! liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||