Volle Maan
De volle maan is waarop ik wacht,
Een moment van liefde in de nacht,
Onzekerheid slaat om in passie,
Is dit mijn obsessie?
Kunnen we het duister vergeven?
Voor zijn prachtaanval in ons leven,
Wat er ook maar bestaat,
Vindt ultieme schoonheid in een nachtelijk gelaat.
Schemering leidt naar de overgave,
De zon wordt diep ingegraven,
Mijn ziel wacht op de maan,
Zodat mijn hart in de liefdesweg kan slaan.
Reacties op dit gedicht
| lugh: | Vrijdag, juli 25, 2008 22:16 |
| nice | |
| Littledolphin: | Zondag, juli 20, 2008 19:37 |
| :) mooi hoor, liefs little | |
| johandedichter: | Zondag, juli 20, 2008 19:36 |
| vlinders zweven in het rond in dit prachtig verwoord liefdesgedicht gr johan | |
Over dit gedicht
| Auteur: into | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||