Kraakhelder....
Daar lag ik,met jou in 1 bed...
het voelde voor mij heerlijk en oprecht.
Maar 's morgens vloog het me ineens aan....
jij betekent echt iets voor mij en voor jou ben ik niet meer dan een nachtje pret...
Het besef deed me uit bed stappen...
waar ik je eerst lag te strelen...
Heb me opgefrist en ging op de bank zitten...
waar ik ineens een foto van "je meisje" op de kast zag staan,het deed me naar adem happen.....
Het is het me niet meer waard....
je doet zoveel met me...ook in emotioneel opzicht.
Kan het een ander niet laten begrijpen hoe ik me voel...
heb een tijdje op de bank zitten bijkomen....en alleen maar voor me uitgestaard.
De kilte die ik zeer duidelijk merkte van jouw kant,
maakte me eigenlijk woedend en verdrietig....
Géén teder teken van jouw kant,niet simpel even een arm om mij heen...
ik voelde me zo vies én alleen...en ook al werd ik door allerlei emoties overmand.
Het enige wat ik dacht;"niets laten merken..."
dus ik probeerde me zo "normaal" mogelijk te gedragen.
Wilde niet dat je mijn boosheid en mijn tranen zou zien...
kan je vertellen dat was hard werken.
Had moeite om te vechten tegen de opkomende tranen....
het was en is net of er een mes dwars door mijn hart werd gestoken...
Ik zat op de bank...maar qua belevenis lag ik bloedend en schreeuwend op de grond,
maar moest mijzelf een weg door alle tegenstrijdige gevoelens en opkomende woorden banen.
Ik moest niet te lang meer daar zijn....
voelde me echt beetgenomen krijg het idee dat je me voor 1 of andere gek aanziet...
Maar geloof me er schort maar 1 ding aan mij,dat zijn mijn gevoelens tegenover jou....
voor de rest zie ik alles nu kraakhelder...maar het doet vast nog wel even pijn.
Vraag me nog wel één ding af...en dat is waar ik het aan heb verdiend...
wat geeft jou als man,het recht om mij als volwaardig persoon zo te behandelen?
Intresseert het je niet...wat je met je daden bij een ander aanricht?
en hoe kun je mij úberhaupt betitelen als een goede vriend?
Zo behandel je mij niet,want nu weet ik dat ik dat niet verdien,
vrienden zijn eerlijk tegenover elkaar...
Vertellen je waar het op staat en geven je niet terwijl je niet kijkt een slag in je nek...
ik zal wachten en kijken of ik nog iets van jezelf hoor,denk het niet,maar we zullen wel zien...