natte troosteloosheid
kijkend naar
kalende takken wirwarrende
mistelstruiken verbreiden
schijnnestwarmte
kraaien krijsen
waterresten vervuilen
scheurende grijze wolken
in storm zingen
vlaggenmasten mol
van zuidenwind
en zomer
aan de poort
van het kerkhof
wacht eenzaam een weduwe
en streelt
haar poedel.
sunset 23-07-2008
Reacties op dit gedicht
| arie: | Woensdag, juli 23, 2008 18:08 |
| Je hebt sterk de contrasten aangestipt Ingo; de natuur die zich klaar maakt voor de herfst en de vrouw die in de herfst van haar leven is liefs, arie |
|
| Dina-Anna: | Woensdag, juli 23, 2008 17:44 |
| Droefmooi stukje poëzie! Liefs Dina |
|
| karinvangelder: | Woensdag, juli 23, 2008 16:11 |
| wooeden , gesproken met een grauwe lucht . daar word een mens depressief van .maar ... nu schijnt de zon sunset ook voor een weduwe . ik behoor nl ook tot die categorie . mooi geschreven sunset ! lieve groet Karin . |
|
| Littledolphin: | Woensdag, juli 23, 2008 12:51 |
| prachtig in woorden gevat, ik heb get met bewondering gelezen...the magic of sunset...;) liefs barbara | |
| ReBelle: | Woensdag, juli 23, 2008 12:11 |
| Kil deze zomer, maar voor de weduwe... ijzig. Gelukkig heeft ze haar poedel nog. En gelukkig wordt het weer beter. Ik zie hier een stralend blauwe lucht. Liefs, ReBelle |
|
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, juli 23, 2008 10:20 |
| zie het plaatje voor me...prachtig, maar hier schijnt de zon volop en het natte is gedroogt en verdampt door de zonnestralen liefs Jannie |
|
| Lily May Parker: | Woensdag, juli 23, 2008 10:14 |
| prachtig dit! een mooi gedichtje met een ietwat treurig betekenis liefs Lily may xxxxxxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||