Open water.
Open water
De sluizen breken,
oud verdriet
sleept me voort
naar open water;
golfslagen des levens
spoelen woest
gedachtenstromen in
op en neergaande bewegingen;
mijn armen spartelen
waterbalans is
zoek, maar
onbevreesd
houd ik koppie boven
wilde vloedlijnen,
zwem, en
zwem;
slechts
een doel voor
zilte ogen;
te stranden
aan
jouw havendam, die
het tij
zal keren.
Reacties op dit gedicht
| Bokkie46: | Donderdag, juli 24, 2008 16:31 |
| Jij kan heel goed toetsen met indrukken die waarheid uit stralen.Liefs bokkie.Mooi! |
|
| ela: | Donderdag, juli 24, 2008 13:58 |
| Mooie beeldspraak degelijk geschreven, sterk gedicht. ela |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Donderdag, juli 24, 2008 12:56 |
| elke keer weer lees ik je gedichten met bewondering ook deze weer prachtig liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||