Duizend maal sterven.
Duizend doden ben ik gestorven
Ik sterf er elke dag weer één
Ik ben eigenlijk mijzelf verloren
Op de dag dat jij verdween
Ik ben gestorven toen ik zocht
Naar een remedie voor de pijn
Ik sterf een stukje bij elke gedachte
Dat we nooit meer samen zijn
Ik ben mezelf gaan zoeken
Maar elke dag sterf ik weer
Beetje bij beetje
Meer en meer
Ik sterf er elke dag weer één
Ik ben eigenlijk mijzelf verloren
Op de dag dat jij verdween
Ik ben gestorven toen ik zocht
Naar een remedie voor de pijn
Ik sterf een stukje bij elke gedachte
Dat we nooit meer samen zijn
Ik ben mezelf gaan zoeken
Maar elke dag sterf ik weer
Beetje bij beetje
Meer en meer
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, juli 28, 2008 10:40 |
| Droef, intens verlangend droef dit. Kijk omhoog en vooruit; aan de horizon schijnt weer licht. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mikmik | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||