nibiru
jij ging weg naar het verre oosten
alleen de de wind kan mij nog helpen
en mijn bloeden stoppen
stop ik met blazen en blijft het in me kop razen en schreeuwen
tot ik ooit de schuldigen hier van kan ophangen
alleen de zee is te groot
het water kwam
en een gil
een gil van de dood
de zee moest van een aankomende planeet
snel totdat iedereen
te laat
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Reacties op dit gedicht
| Dave.B: | Maandag, juli 28, 2008 18:36 |
| Nibiru de (gehoornde planeet) en ze komt recht op ons af gestormd..mooi geschreven |
|
| Littledolphin: | Zondag, juli 27, 2008 20:29 |
| :) wow...liefs little | |
| Šjade: | Zondag, juli 27, 2008 20:08 |
| :-O | |
| Šjade: | Zondag, juli 27, 2008 20:06 |
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||