Niet gered.
Mijn hoofd gebogen
Mijn haren verward
Mijn handen gevouwen
Mijn ogen verhard
Mijn vingers verstrengeld
Mijn keel te droog
Mijn lippen gebarsten
Iemand bewoog
Hun hand op de mijne
Hun stem in mijn hoofd
Hun armen te sterk
Mijn lichaam verdoofd
Mijn tranen verborgen
Mijn lichaam besmet
Een volwassen lichaam
Het kind nooit gered
Mijn haren verward
Mijn handen gevouwen
Mijn ogen verhard
Mijn vingers verstrengeld
Mijn keel te droog
Mijn lippen gebarsten
Iemand bewoog
Hun hand op de mijne
Hun stem in mijn hoofd
Hun armen te sterk
Mijn lichaam verdoofd
Mijn tranen verborgen
Mijn lichaam besmet
Een volwassen lichaam
Het kind nooit gered
Reacties op dit gedicht
| Just-me: | Woensdag, augustus 20, 2008 15:57 |
| herkenning het kot wel goed x |
|
| secrets: | Zondag, augustus 03, 2008 14:34 |
| De tranen lopen over mijn wangen.. ''t Is net alsof dit over mij geschreven is.. Weet dat je zeker niet alleen met dit probleem zit! liefs, secrets |
|
| sunset: | Maandag, juli 28, 2008 10:38 |
| Zo pijnvol-droef voelbaar dit. Maar, je bent en blijft mooi. Geloof me maar. Liefs, sunset |
|
| lugh: | Maandag, juli 28, 2008 00:02 |
| kop op | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mikmik | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||