Stilkes aan...
Stilkes aan...
Stilkes aan pak ik de draad op.
Begin ik weer van voor af aan.
Laat achter me wat geweest is.
Ik kijk vooruit naar de toekomst.
Ook al mag het nog zo onzeker zijn.
Slecht een ding zal blijven bestaan.
Reeds het nu.
Stilkes aan pak ik de draad op.
Begin ik weer van voor af aan.
Laat achter me wat geweest is.
Ik kijk vooruit naar de toekomst.
Ook al mag het nog zo onzeker zijn.
Slecht een ding zal blijven bestaan.
Reeds het nu.
Reacties op dit gedicht
| zomerkind: | Dinsdag, juli 29, 2008 15:09 |
| de wind fluistert jouw naam moonchild pas op voor sterrenkind zij is erg jaloers vermeijd haar en ga op zoek naar solarchild zonnekind dus godin van de maan liefs eddie | |
| kerima ellouise: | Maandag, juli 28, 2008 19:45 |
| als een stille fluistering...knuffelke liefs kerima ellouise |
|
| hiljaa: | Maandag, juli 28, 2008 19:27 |
| het nu is het belangrijkste verleden is voorbij en toekomst dat zien we wel knuflefis--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||