Spoorloos
Spoorloos
Hitte bracht me terug
op stranden van lieflijke dagen
waar je vragen onbeantwoord bleven
een windhoos voer ze mee
alvorens ik de kans kreeg
te zeggen dat ik wilde
zand bleef in mijn ogen
toen de kust weer vrij was
van wandelaars die hun afdrukken
elders lieten was ik het
die mijn voeten mocht beeldhouwen
in het gewillige zand
ik riep je naam nog
toen ik je in alle vertes verloor
over zinloos wegebbende golven
liefste, kom terug.
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Zondag, augustus 03, 2008 07:11 |
| je roept beelden op ... ik heb veel met de zee en haar temperament.....veel bezongen en verguisd...stevige groet willem |
|
| less - no more: | Zaterdag, augustus 02, 2008 14:54 |
| een minder fijne aanleiding, maar zeker welkom op GFsite. schrijven brengt rust en verbroederd warme groet, Jan |
|
| fortuna: | Donderdag, juli 31, 2008 12:12 |
| mooie binnenkomer. ;) Liefs |
|
| Windwhisper: | Woensdag, juli 30, 2008 17:25 |
| wat een mooi schrijven, me bewondering gelezen lieve groet Cobie |
|
| Winna: | Woensdag, juli 30, 2008 17:10 |
| prachtig! verheug me al op je volgende schrijven. |
|
| Cora (ZIJ): | Woensdag, juli 30, 2008 10:41 |
| Zeer fraai dit, als ik een gedicht meer dan één keer lees zegt mij dat genoeg :) | |
| switi lobi: | Woensdag, juli 30, 2008 10:40 |
| Dit is móói! Welkom hier, veel genoeglijke freaksmomenten gewenst. switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Franco Paralel | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||