Kille ruimte
Daar zit 'k dan
alleen in een hoek
starend naar de vloer
met me hoofd tussen de benen
door mezelf omarmd
afvragend waar je bent
hoe hard ik je nu nodig heb
tranen in me ogen
druppend op de vloer
ik wil niet meer
ik kan niet meer;
val bijna op de grond
..........
Daar lig 'k dan
alleen in een hoek
benen gestrekt
armen vooruit
me hoofd op de koude grond
zie ik je naast me staan
mijn ogen vallen dicht
bloed vermengt zich met tranen
druppend op de vloer
ademhaling gestopt
lege kille ruimte
iets wat hij niet wist;
ik bestond al 'n tijd niet meer.
alleen in een hoek
starend naar de vloer
met me hoofd tussen de benen
door mezelf omarmd
afvragend waar je bent
hoe hard ik je nu nodig heb
tranen in me ogen
druppend op de vloer
ik wil niet meer
ik kan niet meer;
val bijna op de grond
..........
Daar lig 'k dan
alleen in een hoek
benen gestrekt
armen vooruit
me hoofd op de koude grond
zie ik je naast me staan
mijn ogen vallen dicht
bloed vermengt zich met tranen
druppend op de vloer
ademhaling gestopt
lege kille ruimte
iets wat hij niet wist;
ik bestond al 'n tijd niet meer.
Reacties op dit gedicht
| Ms uncertain: | Woensdag, augustus 20, 2008 12:25 |
| Droef.. meeslepend |
|
| Littledolphin: | Woensdag, juli 30, 2008 06:44 |
| beklemmend schrijven liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pandemonium | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||