mijn engel
als een poëtische cyclus
lees ik het tablet van dag tot dag
de kleine man verstond het bewust zijn al
het spijkerschrift brengt me weer terug
naar het spelende kind in mezelf
in de strijd van de jaren
begrijpend verklaren
hou ik jou hand vast in mijn gedachten
mijn enige geliefde,
de engelen in het oosten
laten hun water vallen op kung tep
dat zijn mijn tranen voor jou
de beloften van jou kracht is waar
de ouderen
wijzen me langzaam de weg
de weg van het licht.
maar de weg is lang en zwaar.
vol met slangen en gevaar.
waar jij alles opofferde voor onze liefde.
om mij wakker te schudden ,
denk aan je,
bid voor me, daar waar je hoort
zoals de missionarissen dat deed voor jou volk eeuwen terug
my nhang faa, miss you makmak my angel.
Reacties op dit gedicht
| Lily May Parker: | Donderdag, juli 31, 2008 10:38 |
| verlangend mooi geschreven dit..en een mooi geheel liefs Lily May xxxxx |
|
| Littledolphin: | Woensdag, juli 30, 2008 21:51 |
| apart schrijfstijl, moest eerst even twee keer kijken of ik ook echt jou hier voor had...ben anders gewennd bij jou, is prachtig deze, liefs little | |
| Fari S.: | Woensdag, juli 30, 2008 21:41 |
| Een bijzonder schrijven Lugh. Graag gelezen en ik hoop dat jouw liefde voor eeuwig voor jou blijft. Bedankt lief mens voor jouw fijne reactie van vanavond. liefs, Fari |
|
| Nummer 127: | Woensdag, juli 30, 2008 20:44 |
| graag gelezen Nr 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||